18 lipca w Filii nr 2 MBP mieliśmy przyjemność gościć dziennikarza i krytyka jazzowego Macieja Karłowskiego. Spotkanie było jednym z wydarzeń towarzyszących 15. edycji Lublin Jazz Festiwalu.
Nasz rozmówca jest niezwykle aktywnym i wszechstronnym dziennikarzem. W jego CV możemy przeczytać o wydawaniu pisma "Jazz and Classics", autorskich audycjach w Radiowej Dwójce, o szefowaniu JazzRadiu. Aktualnie prowadzi portal Jazzarium oraz Fundację Słuchaj wydającą w ramach FSR Records albumy jazzowe. Jest również jurorem i kuratorem festiwali jazzowych. W środowisku dziennikarzy muzycznych jest uznawany za znawcę i popularyzatora free jazzu oraz szeroko pojętej muzyki improwizowanej. W 2011 roku na zlecenie MKiDN spod jego pióra wyszedł rozdział traktujący o kondycji jazzu w Polsce zawarty w Raporcie o Stanie Muzyki Polskiej sporządzonym przez Instytut Muzyki i Tańca.
Podczas rozmowy poruszyliśmy kwestie związane ze wspomnianym raportem, a także próbowaliśmy odpowiedzieć na pytanie zawarte w tytule spotkania - na czym polega rzadkie piękno free jazzu i swobodnej improwizacji. Dość gorzko wybrzmiały refleksje naszego gościa dotyczące systemu edukacji jazzowej w Polsce oraz rynku publikacji książkowych o tematyce jazzowej. Pan Maciej był rozczarowany i dość krytycznie wypowiadał się o braku pogłębionej relacji mistrz-uczeń; traktowaniu nauczania jazzu ograniczonego do techniki i rzemiosła. Zwrócił też uwagę, że nie rozwija się indywidualnych uzdolnień i preferencji, niewiele miejsca poświęca się również kontekstom - społecznemu, kulturowemu i obyczajowemu, które mają wpływ na granie jazzu, na praktyki wykonawcze młodych adeptów. Na koniec gość odpowiadał na pytania publiczności.
Tekst i prowadzenie spotkania: Maciej Krawczyk
Zdjęcia: Beata Wijatkowska
